Dodawaj, usuwaj i zmieniaj nazwy kolumn w R za pomocą Dplyr
W tym samouczku omówimy pakiet dplyr, który umożliwia sortowanie, filtrowanie, dodawanie i zmianę nazw kolumn w języku R.
W tym samouczku przyjrzymy się rzeczom, które łączą nasze wspólne usługi danych — encje. Istnieją różne jednostki CDS, które działają za kulisami, więc omówimy tutaj, czym się one od siebie różnią.
Spis treści
Zrozumienie jednostek CDS
Podmioty można uznać za nakrętki i śruby wspólnych usług danych.
Jednostki są używane do przechowywania rekordów informacji w taki sam sposób, w jaki działają tabele w Excelu lub SQL.
Wspaniałą rzeczą w korzystaniu ze wspólnej usługi danych jest to, że istnieją gotowe jednostki, z których możemy korzystać w dowolnym momencie.
Zasadniczo Microsoft przejrzał różne aplikacje utworzone za pomocą Power Apps i przyjrzał się najczęściej używanym tabelom. Stamtąd ustandaryzowali dane i stworzyli te szablony dla tych, którzy chcą wstępnie ustawionych jednostek CDS.
Na przykład firmy zwykle mają tabelę kont, która zawiera wszystkie informacje o indywidualnych kontach klientów. Patrząc na listę podmiotów tutaj, możesz zobaczyć, że jest tam również gotowy do użycia szablon Konta.
Przejdźmy do każdego z różnych podmiotów CDS, które możemy zastosować do naszej własnej pracy.
Pola
Wcześniej widzieliśmy wstępnie ustawioną jednostkę o nazwie Konto. Jeśli go klikniemy, zobaczymy listę pól, które Microsoft skonfigurował dla tego konkretnego podmiotu.
Pola te zawierają podstawowe informacje, takie jak nazwa konta, numer konta i ocena konta.
Posiada również wszystkie te różne pola adresowe, takie jak miasto, kraj / region, hrabstwo itp.
Zasadniczo jest to długa lista pól, które zwykle widzisz w formularzu, z innymi elementami, takimi jak Kategoria, Limit kredytowy i inne.
Dobrą rzeczą w tych polach jest to, że nie musisz nawet myśleć o tym, jakiego typu polem jest każdy element. Zostały one odpowiednio sklasyfikowane, z określoną kolumną pokazującą typ danych każdej pozycji.
Na przykład pokazuje adres1 jako tekst wielowierszowy.
Te wstępnie ustawione jednostki CDS zapewniają nam również wyszukiwanie. Patrząc na element Utworzony przez tutaj, widać, że jest to w rzeczywistości wyszukiwanie połączone z inną tabelą znalezioną w innym polu.
Oznacza to, że ma skonfigurowane dla nas wszystkie te bazy danych relacji, eliminując potrzebę ręcznego konfigurowania tych połączeń.
Jeśli są jakieś pola, których potrzebujemy, ale ich tu nie ma, łatwo jest je dodać samodzielnie. Wystarczy kliknąć przycisk „Dodaj pole” w lewym górnym rogu.
Relacje
Relacje możemy również znaleźć w jednostkach CDS.
Relacje pokazują, które kolumny w tej tabeli faktycznie zależą od innych tabel. Na przykład pokazuje tutaj, że Utworzony przez ma relację z jednostką o nazwie Użytkownik.
Relacje te są również kategoryzowane na podstawie typu relacji z innymi tabelami. W tym przypadku Utworzony przez ma relację wiele do jednego z Użytkownikiem. Oznacza to, że ta sama osoba może utworzyć wiele kont użytkowników.
Tę osobę można następnie znaleźć w tabeli User, która jest inną jednostką.
Ponownie, wspaniałą rzeczą w tych jednostkach jest to, że system wygenerował dla nas odpowiednie typy relacji.
Oprócz relacji wiele-do-jednego istnieją dwa inne typy relacji — jeden-do-wielu i wiele-do-wielu.
Sprzedaż to jeden z obszarów, w którym możemy zobaczyć wspaniałe przykłady relacji jeden-do-wielu. Z jednym kontem mogą być powiązane różne dane dotyczące sprzedaży.
Jeśli chodzi o wiele do wielu, jest to nieco bardziej skomplikowane. Jest to coś, czego tak naprawdę nie chcemy używać, chyba że jest to absolutnie konieczne.
Na przykład możesz mieć wiele kont powiązanych z wieloma rabatami. Możesz mieć jedno konto stosujące rabat A i B, podczas gdy inne konto stosuje rabat B i C.
Zasady biznesowe
Kolejną bardzo interesującą jednostką są reguły biznesowe. Poruszyliśmy ten temat w naszym samouczku dotyczącym wspólnej usługi danych .
Reguły biznesowe to jedna z największych zalet korzystania z CDS. Dyktują parametry, których należy przestrzegać, gdy użytkownicy wchodzą w interakcję z Twoimi danymi.
Załóżmy, że prowadzisz firmę restauracyjną. Jeśli masz pracownika, który jest w stanie podawać klientom alkohol, prawdopodobnie chciałbyś, aby Twoje dane wskazywały, że ta osoba ma na to pozwolenie. Możesz więc dodać regułę biznesową, która wymaga przedstawienia identyfikatora alkoholowego danej osoby przed dodaniem jej informacji.
Możesz dyktować własne reguły biznesowe w zależności od potrzeb i sytuacji. Te reguły są świetne, ponieważ zapewniają, że użytkownicy nie przegapią najistotniejszych informacji podczas dodawania danych do systemu.
Wyświetlenia
Widoki pozwalają kontrolować, co mogą zobaczyć różni użytkownicy Twojej aplikacji.
Zwłaszcza jeśli masz dużo poufnych danych załadowanych do aplikacji, nie chciałbyś, aby każdy użytkownik miał dostęp do nich wszystkich. Prawdopodobnie chciałbyś mieć kontrolę nad elementami, które użytkownicy mogą zobaczyć na swojej stronie.
Na przykład Aktywne konta tutaj są ustawione na Widok publiczny. Oznacza to, że użytkownicy mogą zobaczyć te aktywne konta.
Jeśli klikniemy Aktywne konta, wyświetli się 5 kolumn danych, które użytkownicy również mogą zobaczyć.
Jeśli mamy bardziej wrażliwe dane, takie jak dane dotyczące sprzedaży, widok tych danych może być ograniczony tylko do administratorów lub liderów zespołów.
Formularze
Tym razem przyjrzyjmy się formularzom.
Podobnie jak w aplikacjach kanwy, formularze zapewniają platformę do edytowania lub tworzenia nowych rekordów danych. Możemy właściwie tworzyć formularze dla określonej jednostki, a następnie przesyłać je do naszej aplikacji opartej na modelach.
Podobnie jak w przypadku wszystkich innych rodzajów podmiotów, istnieją formularze, które są łatwo dostępne do użycia. Mówi również, jakiego rodzaju formą jest każdy z nich.
Jeśli więc klikniemy Konto, otworzy się szablon formularza.
Jak widać, jest to bardzo standardowy formularz z polami takimi jak Nazwa konta, Telefon, Faks i inne podobne pola. Ten formularz można również dostosować, abyśmy mogli dodawać lub usuwać określone pola.
Inne podmioty CDS
Inne elementy obejmują pulpity nawigacyjne, wykresy, klucze i dane . Nie omówimy ich szczegółowo w tym samouczku, ale niektóre z nich zostaną omówione w innych samouczkach.
Pulpity nawigacyjne tutaj działają tak samo, jak każdy inny pulpit nawigacyjny — są zbiorem wykresów dostępnych w naszej wspólnej usłudze danych. Zakładka wykresów tutaj pokazuje również wykresy w ramach CDS.
Karta klucze pokazuje, co jest unikalne w każdym fragmencie danych. Jeśli chodzi o kartę danych, pokazuje ona wszystkie dane dostępne dla nas do wykorzystania z tym CDS.
Tworzenie jednostek CDS
Teraz, gdy rozumiemy, czym są różne byty, porozmawiajmy o tym, jak stworzyć własny byt.
Zaczniemy od kliknięcia przycisku „Nowy podmiot” u góry strony.
Nazwijmy tę nową jednostkę jako Klient.
W przypadku pola podstawowego zmieńmy to na liczbę.
Zamierzamy użyć numeru jako pola podstawowego, ponieważ jeśli spojrzymy na źródło danych, którego będziemy używać, okaże się, że każdy klient ma przypisany numer klienta i służy jako pole podstawowe w tabeli.
Teraz kliknijmy Utwórz w dolnej części okienka.
Jak widać, informuje nas, że obecnie udostępnia naszą tabelę. Tak więc chodzi o upewnienie się, że wszystko jest na swoim miejscu.
Podczas udostępniania widać tutaj tylko jeden wiersz.
Ale po zakończeniu obsługi administracyjnej będziemy mogli zobaczyć wszystkie elementy, które zwykle są zawarte w tej encji.
To, że zawiera długą listę wpisów, nie oznacza, że dodaliśmy każdy z nich. Usługa Power Apps przegląda inne bazy danych, które już masz, i dodaje pola, które według systemu powinny również znajdować się w tej nowej tabeli.
Oczywiście nie musimy koniecznie korzystać ze wszystkich elementów dodanych przez Power Apps. Zawsze możemy pozostać przy podstawowym polu, które dodaliśmy ręcznie, czyli polu Liczba.
Wprowadzenie do Power Apps: definicja, funkcje, funkcje i znaczenie
Środowiska Power Apps: prawidłowe konfigurowanie elementów aplikacji
Funkcje i formuły PowerApps | Wstęp
Wniosek
Usługa Common Data Service lub CDS ułatwia porządkowanie i wykorzystywanie wszystkich naszych danych. Świadomość, że te podmioty są budulcem każdej wspólnej usługi danych, uświadamia nam, jak naprawdę są ważne.
Wspaniale jest również, że zostały zbudowane tak intuicyjnie, jak to tylko możliwe, z gotowymi szablonami do wykorzystania. Dzięki temu cały proces jest jeszcze bardziej wydajny i pozwala zmaksymalizować czas pracy nad naszą aplikacją.
Wszystkiego najlepszego,
Henz
W tym samouczku omówimy pakiet dplyr, który umożliwia sortowanie, filtrowanie, dodawanie i zmianę nazw kolumn w języku R.
Odkryj różnorodne funkcje zbierania, które można wykorzystać w Power Automate. Zdobądź praktyczne informacje o funkcjach tablicowych i ich zastosowaniu.
Z tego samouczka dowiesz się, jak ocenić wydajność kodów DAX przy użyciu opcji Uruchom test porównawczy w DAX Studio.
Czym jest self w Pythonie: przykłady z życia wzięte
Dowiesz się, jak zapisywać i ładować obiekty z pliku .rds w R. Ten blog będzie również omawiał sposób importowania obiektów z R do LuckyTemplates.
Z tego samouczka języka kodowania DAX dowiesz się, jak używać funkcji GENERUJ i jak dynamicznie zmieniać tytuł miary.
W tym samouczku omówiono sposób korzystania z techniki wielowątkowych wizualizacji dynamicznych w celu tworzenia szczegółowych informacji na podstawie dynamicznych wizualizacji danych w raportach.
W tym artykule omówię kontekst filtra. Kontekst filtrowania to jeden z głównych tematów, z którym każdy użytkownik usługi LuckyTemplates powinien zapoznać się na początku.
Chcę pokazać, jak usługa online LuckyTemplates Apps może pomóc w zarządzaniu różnymi raportami i spostrzeżeniami generowanymi z różnych źródeł.
Dowiedz się, jak obliczyć zmiany marży zysku przy użyciu technik, takich jak rozgałęzianie miar i łączenie formuł języka DAX w usłudze LuckyTemplates.