Dodawaj, usuwaj i zmieniaj nazwy kolumn w R za pomocą Dplyr
W tym samouczku omówimy pakiet dplyr, który umożliwia sortowanie, filtrowanie, dodawanie i zmianę nazw kolumn w języku R.
Jednym z najciekawszych pojęć w językach programowania są pętle. Wyobraź sobie, że masz do wykonania zadanie. To proste, ale powtarzalne, jak liczenie od 1 do 100. Teraz możesz to zrobić ręcznie, po jednej liczbie na raz. Ale byłoby to czasochłonne i niezbyt wydajne. W tym miejscu pojawiają się pętle w programowaniu.
Pętla to struktura kontrolna, która umożliwia powtarzanie zestawu instrukcji, aż do spełnienia określonego warunku. Warunek może być dowolny: określona liczba powtórzeń, określony stan danych, a nawet zdarzenie zewnętrzne. Python For Loop to specjalny rodzaj pętli używany, gdy znasz dokładne powtórzenia pętli.
Pętle for są używane w kodzie, aby uprościć proces iteracji po sekwencji lub zbiorze elementów. Może to być lista, ciąg znaków, słownik, zestaw lub dowolny inny iterowalny obiekt w Pythonie .
Używając pętli for, możesz wykonać blok kodu dla każdego elementu w sekwencji. Na przykład, jeśli chcesz wydrukować wszystkie elementy na liście, zamiast pisać instrukcję print dla każdego elementu, możesz po prostu użyć pętli for. Dzięki temu Twój kod jest bardziej wydajny, czytelny i mniej podatny na błędy.
Zanim zaczniesz pisać dla pętli, musisz zrozumieć podstawy. W tym artykule przyjrzymy się składni pętli for w języku Python, terminologii używanej podczas pracy z nimi oraz sposobom ich używania w różnych scenariuszach.
Wejdźmy w to!
Spis treści
Jaka jest składnia pętli For w języku Python?
W Pythonie pętle for służą do iteracji po obiektach iterowalnych. Podstawowa składnia pętli for jest następująca:
for variable in iterable:
# code to execute for each item
W tej składni „zmienna” to nazwa wybrana dla bieżącego elementu w iteracji. „Iterowalny” to sekwencja lub zbiór elementów, które chcesz iterować.
Kod wewnątrz pętli, oznaczony tutaj jako „# kod do wykonania dla każdego elementu”, to akcja, którą chcesz wykonać dla każdego elementu w iterowalnym.
Poniższy przykład pokazuje podstawową pętlę for w Pythonie:
cities = ['New York', 'London', 'Paris', 'Tokyo']
for city in cities:
print(city)
W powyższym przykładzie „miasto” jest zmienną, a „miasta” jest zmienną iterowalną. Kod wewnątrz pętli to print(city), który drukuje każde miasto na liście.
Obiekty iterowalne i obiekty iterowalne w Pythonie
Inną ważną koncepcją, którą należy zrozumieć podczas pracy z pętlami, jest koncepcja obiektów iterowalnych i iterowalnych.
W Pythonie obiekt iterowalny to dowolny obiekt, który może zwracać swoje elementy pojedynczo. Oznacza to, że możesz przejść przez obiekt iterowalny za pomocą metody takiej jak pętla.
Typowe przykłady obiektów iterowalnych, z którymi można się spotkać, to listy , łańcuchy znaków , krotki i słowniki .
Na przykład, gdy tworzysz listę liczb, takich jak [1, 2, 3, 4, 5], możesz przeglądać każdą liczbę na liście. Każda liczba jest elementem listy iterowalnej.
Podobnie, jeśli masz ciąg taki jak „cześć”, możesz iterować po każdym znaku w ciągu. W tym przypadku łańcuch jest iterowalny, a każdy znak („h”, „e”, „l”, „l”, „o”) jest elementem iterowalnym.
Poniżej znajdziesz kilka przykładów użycia pętli for z różnymi iteracjami.
1. Zapętlanie listy za pomocą pętli For w języku Python
W Pythonie lista jest rodzajem struktury danych, która może przechowywać uporządkowaną kolekcję elementów, co oznacza, że można przechowywać wszelkiego rodzaju obiekty — liczby całkowite, zmiennoprzecinkowe, ciągi znaków, a nawet inne listy lub obiekty złożone.
Aby przejść przez listę za pomocą pętli for, możesz użyć następującego kodu:
fruits = ['apple', 'banana', 'cherry']
for fruit in fruits:
print(fruit)
Ten kod wydrukuje wszystkie owoce na liście owoców, jak pokazano poniżej:
2. Zapętlanie krotki za pomocą pętli For w języku Python
Krotka w Pythonie to zbiór obiektów, które są uporządkowane i niezmienne. Oznacza to, że po utworzeniu krotki nie można zmienić jej zawartości.
Aby przejrzeć krotkę za pomocą pętli for, możesz użyć następującego kodu Pythona:
colors = ('red', 'green', 'blue')
for color in colors:
print(color)
Pętla for przejdzie przez wszystkie elementy krotki i wyświetli je na ekranie, jak pokazano na poniższym obrazku:
3. Zapętlanie słownika za pomocą pętli For w języku Python
Słownik w Pythonie to nieuporządkowany zbiór danych przechowywanych jako klucz i wartość. Jest to również znane jako para klucz-wartość.
Aby przejść przez słownik za pomocą pętli for, możesz użyć następującego kodu Pythona:
student = {'name': 'John', 'age': 24, 'course': 'Computer Science'}
for key, value in student.items():
print(key, value)
Pętla for wykona iterację przez wszystkie pary klucz-wartość w słowniku i wyświetli je na ekranie, jak pokazano poniżej:
4. Zapętlanie łańcucha za pomocą pętli For w Pythonie
Ciąg znaków w Pythonie to ciąg znaków. Ciągi są używane w Pythonie do zapisywania informacji tekstowych, jak również dowolnych zbiorów bajtów (takich jak zawartość pliku obrazu).
Aby zapętlić łańcuch w Pythonie za pomocą pętli for, możesz użyć kodu podanego poniżej:
greeting = "Hello, world!"
for char in greeting:
print(char)
Pętla for wyświetli każdy alfabet w łańcuchu na ekranie, jak pokazano poniżej:
Powyższe przykłady pokazują, jak pętle są pomocne podczas iteracji różnych typów danych. Możesz także kontrolować funkcjonalność pętli for, używając funkcji i instrukcji w pętli.
Przyjrzyjmy się niektórym kluczowym funkcjom i instrukcjom, które są często używane z pętlami for w następnej sekcji.
Kluczowe funkcje i instrukcje w Pythonie For Loops
Kiedy używasz pętli for, funkcje i instrukcje mogą poprawić kontrolę nad pętlą i sprawić, że Twój kod będzie wydajniejszy i łatwiejszy do odczytania.
Poniżej wymieniliśmy kluczowe funkcje i instrukcje używane w pętlach for:
1. Jak używać funkcji Range() z pętlą For w Pythonie
Funkcja range () umożliwia wygenerowanie ciągu liczb. Zwykle jest używany do iteracji określoną liczbę razy.
Podstawowa składnia to:
for i in range(start, stop, step):
# your code here
start : opcjonalny parametr określający punkt początkowy; domyślnie jest to 0.
stop : wymagany parametr definiujący punkt końcowy (wyłączny).
step : opcjonalny parametr wskazujący przyrost, z domyślną wartością 1.
Aby lepiej zrozumieć funkcję zakresu, spójrz na poniższy przykład, w którym wypisujemy liczby od 1 do 5 za pomocą funkcji zakresu z pętlą for:
for i in range(5):
print(i)
2. Jak używać instrukcji Break z pętlą For w Pythonie
Instrukcja break umożliwia wyjście z pętli for po spełnieniu określonego warunku. Gdy słowo kluczowe break zostanie osiągnięte w ciele pętli, pętla natychmiast się zatrzymuje.
Poniżej znajduje się przykład pętli for z instrukcją break:
for i in range(10):
if i == 5:
break
print(i)
Ten kod jest pętlą biegnącą od 0 do 9. Jeśli bieżąca liczba to 5, natychmiast zatrzymuje pętlę za pomocą break . Więc drukuje tylko liczby od 0 do 4. Kiedy trafi 5, zatrzymuje się i nie drukuje więcej liczb.
3. Jak używać instrukcji Kontynuuj z pętlą For w języku Python
Instrukcja continue służy do pominięcia bieżącej iteracji i przejścia do następnej.
Poniżej znajduje się przykład instrukcji continue z pętlą for:
for i in range(5):
if i == 3:
continue
print(i)
Pętla iteruje od 0 do 4. Jeśli bieżąca liczba to 3, pomijamy ją przed zakończeniem reszty pętli dla tej iteracji za pomocą continue . Oznacza to, że drukujesz wszystkie liczby od 0 do 4, z wyjątkiem 3.
Zauważ, że na powyższym obrazku liczba 3 została pominięta z powodu instrukcji continue .
4. Jak korzystać z oświadczenia o przepustce
Instrukcja pass jest symbolem zastępczym, który celowo nic nie robi. Można go użyć, gdy potrzebujesz struktury pętli, ale nie masz jeszcze żadnego konkretnego kodu do wykonania w niej.
Poniżej znajduje się przykład instrukcji pass z pętlą for:
for i in range(5):
pass
Ta pętla nic nie wyświetli, ponieważ instrukcja pass jest symbolem zastępczym dla przyszłego kodu. Pętle są elastyczne i można je dostosować do dowolnego przypadku użycia, na przykład za pomocą pętli z blokiem kodu else .
Jeśli chcesz poćwiczyć w praktyce pętle for, obejrzyj poniższy film:
Gdy zaczniesz pisać pętle for, w końcu zechcesz przejść do zaawansowanych technik pętli for. Znajomość zaawansowanych technik pozwoli Ci pisać bardziej wydajne pętle for dla niemal każdego przypadku użycia.
Przyjrzyjmy się niektórym zaawansowanym technikom pętli for w następnej sekcji!
3 zaawansowane techniki wykorzystujące pętle Python For
Jako programista Python często musisz zajmować się zbiorami elementów, takimi jak listy lub ciągi znaków, i wykonywać operacje na każdym elemencie. Aby wykonać te operacje, musisz mieć podstawową wiedzę na temat zaawansowanych technik pętli for.
W tej sekcji przyjrzymy się niektórym zaawansowanym technikom używania pętli for w Pythonie. Omówimy zagnieżdżone pętle, wyrażenia listowe i funkcję enumerate().
1. Jak używać zagnieżdżonych pętli Pythona dla pętli
Są chwile, kiedy trzeba zapętlić wiele wymiarów danych, takich jak macierz lub lista list. W takich przypadkach można użyć pętli zagnieżdżonych, czyli pętli wewnątrz innej pętli. Zagnieżdżona pętla umożliwia efektywne przechodzenie przez wiele wymiarów danych.
Poniżej znajduje się przykład zagnieżdżonej pętli for:
matrix = [
[1, 2, 3],
[4, 5, 6],
[7, 8, 9]
]
for row in matrix:
for val in row:
print(val, end=' ')
print()
W tym kodzie używamy zagnieżdżonej pętli do drukowania każdej liczby w macierzy. Zewnętrzna pętla przechodzi przez każdy wiersz, a wewnętrzna pętla przechodzi przez każdą liczbę w tym rzędzie.
Po wydrukowaniu każdego wiersza zaczynamy nowy wiersz. Krótko mówiąc, drukujemy całą matrycę rząd po rzędzie.
2. Jak używać pętli For w języku Python do rozumienia list
Jeśli tworzysz nową listę na podstawie istniejącej listy lub innej iterowalnej listy, możesz użyć rozumienia listy. Pozwala utworzyć nową listę, stosując wyrażenie do każdego elementu w iterowalnym, wszystko w jednym wierszu kodu.
Ogólna składnia wyrażeń listowych jest następująca:
[expression for variable in iterable if condition]
Załóżmy, że chcesz utworzyć listę kwadratów dla zakresu liczb, możesz użyć następującego rozumienia listy:
squares = [x ** 2 for x in range(1, 11)]
print(squares)
Ten kod tworzy listę kwadratów dla liczb od 1 do 10 przy użyciu jednego wiersza kodu.
3. Jak korzystać z funkcji Enumerate().
Gdy przechodzisz przez listę lub ciąg znaków i musisz znać indeks bieżącego elementu, użyj funkcji enumerate() . Zwraca każdy element wraz z jego indeksem, ułatwiając obsługę pozycji elementów.
Poniżej znajduje się przykład funkcji enumerate z pętlą for:
fruits = ['apple', 'banana', 'cherry']
for idx, fruit in enumerate(fruits):
print(f"{idx}: {fruit}")
W tym kodzie przeglądamy listę owoców, ale śledzimy również indeks każdej pozycji za pomocą funkcji enumerate , która zwraca każdą pozycję na liście wraz z jej indeksem.
Tak więc dla każdej iteracji pętli idx jest indeksem, a fruit jest elementem. Następnie drukujemy indeks, a następnie owoc. To daje nam numerowaną listę owoców.
Teraz, gdy zapoznałeś się już z zaawansowanymi technikami pętli for, możesz zacząć sprawdzać, jak elastyczne mogą być pętle w obsłudze różnych scenariuszy. Ale, jak w przypadku każdego narzędzia, ważne jest, aby wiedzieć, kiedy go użyć, a kiedy inne narzędzie może być lepsze.
Mając to na uwadze, skupmy się na porównywaniu pętli for z pętlami while. Pomoże Ci to zdecydować, który typ pętli najlepiej pasuje do konkretnej sytuacji związanej z kodowaniem.
Pętla for a pętla while
W Pythonie pętle for i while służą różnym celom.
Pętle for służą do iteracji po sekwencjach, takich jak listy lub krotki, i mają określony zakres iteracji.
Z drugiej strony pętle while działają tak długo, jak długo spełniony jest określony warunek.
# For loop example
for item in sequence:
# Code to execute for each item in sequence
# While loop example
while condition:
# Code to execute while condition is true
Załóżmy, że chcesz wydrukować pierwsze 5 liczb, zaczynając od 0.
Używając pętli for, napisałbyś:
for i in range(5):
print(i)
Pętla for jest prosta, jeśli znasz wcześniej dokładną liczbę iteracji, tak jak w tym przypadku, gdy wiesz, że chcesz wydrukować 5 liczb.
Z drugiej strony, używając pętli while, napisałbyś:
i = 0
while i < 5:
print(i)
i += 1
W pętli while zaczynasz od warunku początkowego (i < 5). Pętla działa tak długo, aż warunek przestanie być prawdziwy. Musisz zwiększyć i w ciele pętli, inaczej będzie działać w nieskończoność.
Pętla for jest prostsza i mniej podatna na błędy w tym zadaniu. Ale pętla while zapewnia większą elastyczność w sytuacjach, w których liczba iteracji nie jest z góry znana.
Rozważmy na przykład scenariusz, w którym monitujesz użytkownika o wprowadzenie danych, dopóki nie wprowadzi prawidłowego numeru. Nie wiesz, ile razy będziesz musiał zapytać, więc w tym przypadku odpowiednia jest pętla while:
while True:
user_input = input("Please enter a number: ")
if user_input.isdigit():
print("Thank you!")
break
else:
print("Invalid input. Try again.")
W tym kodzie pętla while kontynuuje monitowanie użytkownika o wprowadzenie danych, dopóki nie wprowadzi prawidłowej liczby. Funkcja isdigit() sprawdza, czy dane wejściowe są liczbą.
Jeśli tak jest, drukowany jest komunikat i pętla zostaje zakończona za pomocą instrukcji break. Jeśli nie jest to liczba, wyświetlany jest komunikat o błędzie i pętla jest kontynuowana.
Końcowe przemyślenia
Pętle For są niezbędnym narzędziem w zestawie narzędzi programistycznych. Umożliwiają efektywne wykonywanie powtarzalnych zadań. Dzięki zrozumieniu pętli zyskujesz możliwość manipulowania danymi, automatyzacji zadań i rozwiązywania złożonych problemów za pomocą zaledwie kilku wierszy kodu.
Opanowując pętle for, możesz uczynić swój kod bardziej czytelnym, efektywnym i bardziej Pythonowym. Praktyka jest kluczem do przyzwyczajenia się do tej konstrukcji. Dzięki wiedzy zdobytej w tym przewodniku jesteś dobrze przygotowany do sprostania szerokiej gamie wyzwań programistycznych przy użyciu pętli for w języku Python!
W tym samouczku omówimy pakiet dplyr, który umożliwia sortowanie, filtrowanie, dodawanie i zmianę nazw kolumn w języku R.
Odkryj różnorodne funkcje zbierania, które można wykorzystać w Power Automate. Zdobądź praktyczne informacje o funkcjach tablicowych i ich zastosowaniu.
Z tego samouczka dowiesz się, jak ocenić wydajność kodów DAX przy użyciu opcji Uruchom test porównawczy w DAX Studio.
Czym jest self w Pythonie: przykłady z życia wzięte
Dowiesz się, jak zapisywać i ładować obiekty z pliku .rds w R. Ten blog będzie również omawiał sposób importowania obiektów z R do LuckyTemplates.
Z tego samouczka języka kodowania DAX dowiesz się, jak używać funkcji GENERUJ i jak dynamicznie zmieniać tytuł miary.
W tym samouczku omówiono sposób korzystania z techniki wielowątkowych wizualizacji dynamicznych w celu tworzenia szczegółowych informacji na podstawie dynamicznych wizualizacji danych w raportach.
W tym artykule omówię kontekst filtra. Kontekst filtrowania to jeden z głównych tematów, z którym każdy użytkownik usługi LuckyTemplates powinien zapoznać się na początku.
Chcę pokazać, jak usługa online LuckyTemplates Apps może pomóc w zarządzaniu różnymi raportami i spostrzeżeniami generowanymi z różnych źródeł.
Dowiedz się, jak obliczyć zmiany marży zysku przy użyciu technik, takich jak rozgałęzianie miar i łączenie formuł języka DAX w usłudze LuckyTemplates.