Dodawaj, usuwaj i zmieniaj nazwy kolumn w R za pomocą Dplyr
W tym samouczku omówimy pakiet dplyr, który umożliwia sortowanie, filtrowanie, dodawanie i zmianę nazw kolumn w języku R.
Chcąc tworzyć zadziwiające raporty, przestrzeganie praw UX jest koniecznością. Prawa UX to najważniejsze zasady, które musisz znać i świadomie wdrażać w swoim raporcie LuckyTemplates, ponieważ będą one kierować projektowaniem Twojego raportu i historii.
W tym samouczku skupmy się na prawach UX i przyjrzyjmy się kilku przykładom. Ponadto odkryjmy główne wnioski, aby lepiej zrozumieć, jak zastosować każde prawo w praktyce.
Powiedziawszy to, zacznijmy od prawa Hicka , które jest moim ulubionym. Stwierdza, że czas i wysiłek potrzebny do podjęcia decyzji wzrastają wraz z liczbą i złożonością wyborów . Oznacza to, że im więcej wymagań lub opcji dostępnych dla zadania, tym więcej czasu i wysiłku jest potrzebne.
W obliczu zbyt wielu opcji do wyboru użytkownicy mogą łatwo zmęczyć się porównywaniem opcji i mogą w ogóle nie dokonać wyboru. Przeciążenie wyborem to zasada ekonomii behawioralnej, która opisuje negatywne skutki posiadania zbyt wielu opcji do wyboru.
Spis treści
Prawa UX: przeciążenie wyborem
Kiedy użytkownicy mogą podjąć decyzję ze względu na liczbę wyborów, następuje paraliż analityczny. Paraliż analityczny ma miejsce, gdy użytkownik za dużo myśli lub analizuje decyzję do punktu, w którym nie podejmuje żadnej decyzji ani nie podejmuje żadnych działań.
Alternatywnie, gdy użytkownicy mają zbyt duży wybór i mają ograniczony czas na podjęcie decyzji, doświadczają wyrzutów sumienia Kupującego. Wyrzuty sumienia kupującego to poczucie żalu, które odczuwasz po zakupie produktu lub usługi. Gdy prezentowanych jest zbyt wiele opcji, użytkownicy będą zastanawiać się, czy wybrali najlepsze dla nich opcje.
Najlepszym sposobem na ograniczenie przeciążenia wyborem jest zmniejszenie liczby filtrów, które udostępniasz użytkownikowi.
Prawa UX: zmniejsz filtry
Używaj interakcji między wykresami zamiast filtrów.
Możesz wykorzystać możliwości filtrowania, wybierając odpowiednie wizualizacje na innym poziomie szczegółowości lub używając różnych wymiarów.
Wykorzystując interakcje , menu , akcje drążenia wszerz i wykresy , możemy stworzyć historię i ścieżkę historii dla użytkownika. Zawsze należy brać pod uwagę interakcje między wykresami.
Jako ilustrację pokażę raport, który przesłałem do . Mamy magazyny, nazwę magazynu i procent zeskanowanych faktur.
Na przykład, gdy klikniemy na najwyższy magazyn, zauważysz, że wykres filtruje dane.
To samo dzieje się, gdy klikniemy ostatni – możemy również zobaczyć dodatkowe informacje z podpowiedziami.
Jednocześnie, jeśli wybierzemy Kalifornię z filtra Filter Warehouse , zobaczymy, że filtruje ona również dane w tym konkretnym stanie.
W związku z tym posiadanie zarówno wykresu interaktywnego, jak i filtra jest zbędne, ponieważ zapewniają one te same wyniki.
W takim przypadku nie należy już używać filtra. Lepiej jest korzystać z interakcji, ponieważ w ten sposób możesz również poprowadzić użytkowników, aby wybrali to, co jest dla nich interesujące pod względem metryk i drążą informacje.
Inną metodą zmniejszenia liczby filtrów jest grupowanie filtrów razem . Możesz utworzyć hierarchię filtrów, która sprawdza się szczególnie dobrze w przypadku obszarów geograficznych.
Na przykład nie potrzebujesz osobnego filtra dla miasta, kraju i kontynentu. Możesz po prostu utworzyć hierarchię, aby zminimalizować liczbę filtrów na stronie.
Twórz raporty dla określonych odbiorców zamiast raportów dla wszystkich odbiorców.
To jest wskazówka, aby nie tworzyć raportu dla 10 różnych odbiorców o różnych potrzebach. Zamiast tego utwórz jeden złoty zestaw danych i oddziel go od raportu.
Upewnij się, że Twój model danych jest czysty, przejrzysty i udokumentowany. Powinien używać przyrostowych tabel hybrydowych lub agregacji. W razie potrzeby zainwestuj czas w transformację danych modelu, skontroluj swoją pracę z zespołem ekspertów i certyfikuj zestaw danych.
Nie używaj swojego zestawu danych tylko do jednego raportu, ale utwórz wiele raportów na podstawie tego samego zestawu danych, z określonym raportem dla każdej grupy odbiorców i dostosuj go do odpowiedniej szczegółowości.
W rezultacie łatwiej będzie je utrzymywać, rozwijać i dokumentować. Jest to mniej skomplikowane, ponieważ pozwoli drastycznie zmniejszyć liczbę filtrów, a także zredukować paraliż analityczny i wyrzuty sumienia kupującego.
Podkreśl swoje ustalenia w danych.
Jako projektant raportów skup się na tym, co jest ważne, używając technik składu danych i zdecydowanie doradzaj użytkownikom rozważenie jednej opcji zamiast drugiej. Należy pamiętać, że użytkownicy wykorzystają Twój raport do znalezienia wskazówek, a nie do wykonania całej pracy samodzielnie.
W poniższym przykładzie, jeśli wybierzesz kraj, zostanie on automatycznie podświetlony. Dodatkowo, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej szczegółów na temat konkretnego punktu, po prostu najedź na niego kursorem myszy, a pojawią się ważne informacje.
Czerp inspirację z gier wideo.
Zdecyduj, czego Twoi użytkownicy potrzebują od Twojej analizy, dając im różne filtry w określonych sytuacjach.
Czerpię inspirację z narracji stosowanej w grach wideo, ponieważ w miarę postępów w grze pojawiają się nowe opcje. Jednak nie wszystkie opcje i informacje są wyświetlane od razu po uruchomieniu gry.
Tę technikę można również zaimplementować w raportach usługi LuckyTemplates.
Prawo Jakoba w prawach UX
Prawo Jakoba wyjaśnia, że użytkownicy spędzają dużo czasu na innych stronach internetowych i aplikacjach. Stwarza to oczekiwanie, że Twoje raporty lub aplikacje będą wyglądać i działać w ten sam sposób. Powinieneś opracować nowe raporty, aby działały i wyglądały podobnie do innych projektów.
Dania na wynos z Prawa Jakoba
Prawa UX uczą nas ważnej lekcji, jaką jest zwiększenie adopcji i szybkości tworzenia raportu. Nie chcemy tworzyć niepotrzebnych nowych doświadczeń, ponieważ zajmuje to dużo czasu.
Jeśli jesteś twórcą raportów, być może doświadczyłeś syndromu pustej strony . Jest to inne słowo określające blokadę twórczą, która opisuje blokady twórcze, na które cierpi wielu pisarzy w pewnym momencie. Ten syndrom pustej strony może również wystąpić u projektantów raportów.
Świetną techniką jest ponowne wykorzystanie elementów budowlanych. Na przykład koncentrujesz się na nawigacji i budujesz pierwszą stronę. Następnie duplikujesz tę stronę wiele razy i zmieniasz minimalną liczbę elementów. Przyspieszasz rozwój swojego raportu i uzyskujesz dużą harmonię, jeśli chodzi o user experience.
Kolejnym wnioskiem wynikającym z praw UX jest osiągnięcie spójności między różnymi raportami. Pomyśl o raportach LuckyTemplates, które stworzyłeś dla swojej firmy. Czy proponujesz podobne wrażenia pod względem koloru, motywu, czcionek, kształtów i nawigacji? Jeśli nie, musisz poważnie przemyśleć.
Tutaj z pomocą przychodzą szablony LuckyTemplates , ponieważ zyskujesz czas i masz mniej syndromu pustej strony. Ponadto użytkownik poczuje się bardziej znajomo, mając podobne doświadczenia związane z nawigacją. Użytkownicy będą bardziej koncentrować się na swoich zadaniach, zamiast dostosowywać się do czegoś nowego.
Jest to również powód, dla którego firmy tworzą tożsamości marek dla prezentacji PowerPoint, szablonów logo, ikon, bibliotek slajdów i kolorów. Podobnie możemy zastosować to samo do LuckyTemplates, takie jak tabele dat, ikony i szablony.
Siła społeczności
Na koniec muszę wspomnieć o potędze społeczności. Po co pracować w pojedynkę, jeśli nie jesteś jedynym programistą LuckyTemplates w swojej firmie?
Jeśli naprawdę chcesz mieć wpływ na wdrażanie, wygodę użytkowników i spójność, połącz siły ze swoimi współpracownikami i zapewnij swoim użytkownikom jak najlepsze wrażenia, tworząc wiele szablonów opartych na przypadkach użycia i nie tylko.
Prawo Fittsa w projektowaniu UX
Kolejnym prawem UX, które chciałbym omówić, jest prawo Fittsa, które mówi, że czas namierzenia celu jest funkcją odległości i wielkości celu.
Cel jest tym, z czym użytkownik próbuje wejść w interakcję. Odległość do celu określa, jak daleko znajduje się ten cel od miejsca, w którym ktoś zaczyna. Bliskie cele mają najniższy koszt interakcji, podczas gdy niektóre cele, które są daleko, mają najwyższy koszt interakcji.
Podczas gdy odległość jest łatwą do zrozumienia koncepcją, rzeczy, które są daleko, są zwykle dłuższe, a rozmiar celu jest zwykle łatwy do nadzorowania.
Takeaways z praw Fittsa dotyczących UX
Rozmiar przycisków ma do odegrania ważną rolę. Klikanie małych przycisków zajmuje więcej czasu, ponieważ użytkownicy muszą poruszać się ostrożnie, aby dotrzeć do właściwej pozycji. Wymaga to więcej czasu i uwagi.
Twoje najważniejsze przyciski powinny być wyraźne i duże, aby można je było szybko i łatwo kliknąć . Cele dotykowe powinny być wystarczająco duże, aby użytkownicy mogli je dokładnie wybrać. Umieść swoje cele w miejscu, w którym ludzie mogą już mieć swoją mysz, a nie na dalekiej krawędzi ekranu.
Rzućmy okiem na raport, który stworzyłem dla zorganizowanego przez LuckyTemplates. Mamy metryki i drążenie dla przycisku.
Gdy klikniesz na nazwisko pacjenta, aktywuje się przycisk. Ten przycisk jest wystarczająco duży, aby go zauważyć i kliknąć.
Z drugiej strony jest inny przycisk, który jest aktywowany na odległej krawędzi ekranu. Jednak znacznie trudniej jest kliknąć, ponieważ jest bardzo mały i niewidoczny, ponieważ nie będziesz patrzeć na tę część ekranu po wybraniu nazwiska pacjenta.
Dlatego musimy wziąć pod uwagę rozmiar guzika i odległość do dołu.
Prawo Millera w projektowaniu UX
Jednym z interesujących praw UX jest prawo Millera, które mówi, że liczba obiektów, które przeciętna osoba może przechowywać w pamięci roboczej, wynosi około siedmiu.
Ludzie nie mogą przechowywać wielu elementów w swojej pamięci roboczej, więc musisz ułatwić im przeglądanie elementów. Musisz stosować zasadę progresywnego ujawniania i pokazywać tylko te informacje, które są potrzebne w odpowiednim momencie.
Dania na wynos dla prawa Millera
Ogranicz swój projekt do ograniczonej liczby opcji . Pamięć robocza jest ograniczona, więc nie chcesz zmuszać użytkowników do ciężkiej pracy, aby zrozumieć Twoją analizę.
Uporządkuj swoje treści w mniejsze kategorie , aby pomóc użytkownikom zrozumieć proces i łatwo zapamiętać, jeśli masz wiele opcji.
Prostym przykładem jest sposób, w jaki wyświetlamy numer telefonu. Zasada ta dotyczy również projektowania raportów poprzez dodawanie menu drugorzędnych.
Pojemność pamięci krótkotrwałej różni się u poszczególnych osób w zależności od ich wcześniejszej wiedzy i kontekstu . Warto o tym pamiętać, jeśli chodzi o obciążenie poznawcze. Skoncentruj swój raport na głównej idei i staraj się, aby projekt był jak najbardziej zagracony.
Prawo Pareto w projektowaniu UX
Ostatnim prawem UX jest prawo Pareto lub zasada 80/20, która w prawach UX znana jest również jako zasada produktywności. Ogólna idea jest taka, że około 80% skutków pochodzi z 20% przyczyn.
Z punktu widzenia praw UX można to zrozumieć, ponieważ 80% użytkowników korzysta z 20% funkcjonalności, a 20% kodu powoduje 80% błędów. Zasada Pareto może ci pomóc, jeśli chodzi o ustalanie priorytetów w przyszłości, opinie użytkowników i wiedzę, na czym należy się skoncentrować.
Takeaways z praw Pareto dotyczących UX
Zasada Pareto jest antidotum na perfekcjonizm.
Wszyscy znamy to słynne powiedzenie: „Zrobione jest lepsze niż doskonałe”. Ta zasada prowadzi do tego samego wniosku. Zamiast starać się zrobić wszystko idealnie i poświęcać ogromną ilość czasu na osiągnięcie efektu, należy skupić się na najważniejszych cechach i zrobić je dobrze.
To tak, jakbyś miał ogromne mieszkanie, ale spędzał większość czasu w jednym pokoju. Możesz drastycznie obniżyć rachunki za energię, jeśli spędzasz większość czasu w tym jednym pokoju. Nie będzie idealnie, ale będzie wystarczająco dobrze.
Projektanci UX używają tej samej logiki podczas tworzenia doświadczeń użytkowników. Doświadczenie nie musi być idealne, ale powinieneś skoncentrować swoje wysiłki na 20% przypadków, w których nie jest idealne.
Minimalny produkt zmienny – zasada Pareto w działaniu
Minimalny produkt zmienny to zasada Pareto w działaniu. Jest to podejście do rozwoju oprogramowania i produktów. Opierając się na zasadzie Pareto, wiemy, że niewielki ułamek funkcjonalności, jak na przykład niektóre strony raportów, zajmie większość czasu użytkownika.
Nie oznacza to, że reszta treści nie ma wartości, ale oznacza, że niektóre funkcje i treści są ważniejsze dla większości użytkowników.
Podejście to można podsumować jako zidentyfikowanie krytycznej potrzeby biznesowej odbiorców i zbudowanie jej z jak najmniejszą liczbą funkcji, aby zaangażować użytkowników. Po zdobyciu tych wczesnych użytkowników możesz zacząć się od nich uczyć i wykorzystywać te badania do stopniowego opracowywania raportu w kolejnych iteracjach.
Tworząc MVP, musisz zebrać badania dotyczące docelowych użytkowników, ich potrzeb i celów. Powinieneś skupić się na 20% krytycznych i niezbędnych funkcji produktu, aby uzyskać 80% satysfakcji użytkownika.
Nie trzeba dodawać, że ta zasada może pomóc w ustaleniu priorytetów problemów do rozwiązania, ponieważ zwróci uwagę na najpilniejsze problemy z użytecznością, które dotyczą największej liczby osób.
Z tego powodu metodyki zwinne są tak często stosowane w LuckyTemplates. Pomaga skupić się na tym, co ważne i dodaje wartość przy każdej iteracji.
Na wynos zasada Pareto nie rozwiąże każdego napotkanego problemu, ale skupi twoją energię i wysiłki na obszarach, które przyniosą największe korzyści większości użytkowników.
Pomoże Ci to również uzyskać jasność co do tego, co jest istotne dla Twoich użytkowników i firmy, dzięki czemu możesz ustalić priorytety i rozwiązywać właściwe problemy decyzyjne.
Najlepsze praktyki dotyczące opracowywania raportów usługi LuckyTemplates
Pulpit nawigacyjny w usłudze LuckyTemplates: najlepsze praktyki projektowe
Efektywne opowiadanie danych: zadawanie właściwych pytań
Wniosek
Podsumowując, omówiliśmy znaczenie praw zasad UX, które można zaimplementować w projektach LuckyTemplates. To nie tylko poprawi projekt twojej pracy, ale także pomoże ci stworzyć przekonującą historię, która może poprawić wrażenia użytkownika.
Wszystkiego najlepszego,
Alex Badiu
W tym samouczku omówimy pakiet dplyr, który umożliwia sortowanie, filtrowanie, dodawanie i zmianę nazw kolumn w języku R.
Odkryj różnorodne funkcje zbierania, które można wykorzystać w Power Automate. Zdobądź praktyczne informacje o funkcjach tablicowych i ich zastosowaniu.
Z tego samouczka dowiesz się, jak ocenić wydajność kodów DAX przy użyciu opcji Uruchom test porównawczy w DAX Studio.
Czym jest self w Pythonie: przykłady z życia wzięte
Dowiesz się, jak zapisywać i ładować obiekty z pliku .rds w R. Ten blog będzie również omawiał sposób importowania obiektów z R do LuckyTemplates.
Z tego samouczka języka kodowania DAX dowiesz się, jak używać funkcji GENERUJ i jak dynamicznie zmieniać tytuł miary.
W tym samouczku omówiono sposób korzystania z techniki wielowątkowych wizualizacji dynamicznych w celu tworzenia szczegółowych informacji na podstawie dynamicznych wizualizacji danych w raportach.
W tym artykule omówię kontekst filtra. Kontekst filtrowania to jeden z głównych tematów, z którym każdy użytkownik usługi LuckyTemplates powinien zapoznać się na początku.
Chcę pokazać, jak usługa online LuckyTemplates Apps może pomóc w zarządzaniu różnymi raportami i spostrzeżeniami generowanymi z różnych źródeł.
Dowiedz się, jak obliczyć zmiany marży zysku przy użyciu technik, takich jak rozgałęzianie miar i łączenie formuł języka DAX w usłudze LuckyTemplates.