Cara Menggunakan f-distributions dalam Excel

taburan-f ialah taburan kebarangkalian dalam Excel yang membandingkan nisbah dalam varians sampel yang diambil daripada populasi yang berbeza. Perbandingan itu menghasilkan kesimpulan mengenai sama ada varians dalam populasi asas menyerupai satu sama lain.

F.DIST: Kebarangkalian taburan f-ekor kiri

Fungsi F.DIST mengembalikan kebarangkalian ekor kiri untuk memerhati nisbah dua varians sampel sebesar nilai f yang ditentukan. Fungsi ini menggunakan sintaks

=F.DIST(x,deg_freedom1,deg_freedom2,kumulatif)

di mana x dinyatakan nilai-f yang anda ingin uji; deg_freedom1 ialah darjah kebebasan dalam sampel pertama, atau pengangka; deg_freedom2 ialah darjah kebebasan dalam kedua, atau penyebut, sampel dan kumulatif ialah nilai logik (0 atau 1) yang memberitahu Excel sama ada anda ingin mengira taburan kumulatif (ditunjukkan dengan menetapkan kumulatif kepada 0) atau ketumpatan kebarangkalian ( ditunjukkan dengan menetapkan kumulatif kepada 1).

Sebagai contoh cara fungsi F.DIST berfungsi, katakan anda membandingkan dua varians sampel, satu sama dengan dan satu sama dengan . Ini bermakna nilai-f sama dengan . Anggap lagi bahawa kedua-dua sampel berjumlah 10 item, yang bermaksud kedua-dua sampel mempunyai darjah kebebasan yang sama dengan dan anda ingin mengira kebarangkalian kumulatif. Formulanya

=F.DIST(2/4,9,9,0)

mengembalikan nilai 0.6851816.

F.DIST.RT: Kebarangkalian taburan f ekor kanan

Fungsi F.DIST.RT menyerupai fungsi F.DIST. F.DIST.RT mengembalikan kebarangkalian ekor kanan untuk memerhati nisbah dua varians sampel sebesar nilai-f yang ditentukan. Fungsi ini menggunakan sintaks

=F.DIST.RT(x,deg_freedom1,deg_freedom2,kumulatif)

di mana x dinyatakan nilai-f yang anda ingin uji; deg_freedom1 ialah darjah kebebasan dalam sampel pertama, atau pengangka; deg_freedom2 ialah darjah kebebasan dalam kedua, atau penyebut, sampel dan kumulatif ialah nilai logik (0 atau 1) yang memberitahu Excel sama ada anda ingin mengira taburan kumulatif (ditunjukkan dengan menetapkan kumulatif kepada 0) atau ketumpatan kebarangkalian ( ditunjukkan dengan menetapkan kumulatif kepada 1).

Sebagai contoh cara fungsi F.DIST.RT berfungsi, katakan anda membandingkan dua varians sampel, satu sama dengan dan satu sama dengan . Ini bermakna nilai-f sama dengan . Anggap lagi bahawa kedua-dua sampel berjumlah 10 item, yang bermaksud kedua-dua sampel mempunyai darjah kebebasan yang sama dengan dan anda ingin mengira kebarangkalian kumulatif. Formulanya

=F.DIST.RT(2/4,9,9)

mengembalikan nilai 0.841761 yang menunjukkan bahawa terdapat kira-kira 84 peratus kebarangkalian bahawa anda mungkin melihat nilai-f sebesar jika varians sampel adalah setara.

F.INV:Nilai f hujung kiri diberi kebarangkalian taburan f

Fungsi F.INV mengembalikan nilai f hujung kiri yang setara dengan kebarangkalian taburan f yang diberikan. Fungsi ini menggunakan sintaks

=F.INV(kebarangkalian,deg_freedom1,deg_freedom2)

di mana kebarangkalian ialah kebarangkalian nilai f yang anda ingin cari; deg_freedom1 ialah darjah kebebasan dalam sampel pertama, atau pengangka; dan deg_freedom2 ialah darjah kebebasan dalam sampel kedua, atau penyebut.

F.INV.RT:Nilai f hujung kanan diberi kebarangkalian taburan f

Fungsi F.INV.RT mengembalikan nilai f sebelah kanan yang setara dengan kebarangkalian taburan f yang diberikan. Fungsi ini menggunakan sintaks

=F.INV.RT(kebarangkalian,deg_freedom1,deg_freedom2)

di mana kebarangkalian ialah kebarangkalian bagi nilai-f yang anda ingin cari; deg_freedom1 ialah darjah kebebasan dalam sampel pertama, atau pengangka; deg_freedom2 dan ialah darjah kebebasan dalam sampel kedua, atau penyebut.

F.TEST: Varian set data kebarangkalian tidak berbeza

Fungsi F.TEST membandingkan varians dua sampel dan mengembalikan kebarangkalian bahawa varians tidak berbeza dengan ketara. Fungsi ini menggunakan sintaks

=F.TEST(array1,array2)

di mana tatasusunan1 ialah julat lembaran kerja yang memegang sampel pertama dan merupakan julat lembaran kerja yang memegang sampel kedua.