Jak korzystać z funkcji TEXTJOIN w programie Excel 2016

Wszyscy jesteśmy zaznajomieni z funkcją CONCATENATE służącą do łączenia różnych ciągów lub liczb w programie Excel . Ma jednak pewne ograniczenia:

1. Argumenty należy oddzielać przecinkami.

2. Ta funkcja nie może pobrać obiektów z zakresu w celu wykonania połączenia.

3. Nie ma możliwości dodania separatora.

Mając na uwadze te wady, w programie Excel 2016 wprowadzono nową funkcję o nazwie TEXTJOINT, która pełni tę samą funkcję, co funkcja CONCATENATE, ale wydajniej.

Opis funkcji TEXTJOIN

Funkcja TEXTJOIN łączy tekst z wielu zakresów i/lub ciągów znaków, włączając separator pomiędzy połączonymi wartościami tekstowymi. Jeśli ogranicznikiem jest pusty ciąg tekstowy, funkcja ta skutecznie połączy zakresy.

Składnia funkcji TEXTJOIN

Ta funkcja ma następującą składnię:

TEXTJOIN(ogranicznik, ignorowanie_puste, tekst1, [tekst2], …)

Przeanalizujmy powyższą składnię:

• Separator to znak wstawiany pomiędzy połączonymi tekstami. Na przykład imię i nazwisko osoby są łączone za pomocą ogranicznika „_” (podkreślenia), aby łatwo zidentyfikować imię i nazwisko i uniknąć spacji w ciągu. W tym przykładzie podkreślenie jest ogranicznikiem, a połączony tekst to imię i nazwisko.
• Ignoruj ​​puste służy do ignorowania pustych komórek podczas łączenia obiektów w zasięgu. Możemy ustawić opcję ignorowania pustych komórek, ustawiając wartość TRUE dla tej opcji i FALSE, jeśli chcemy pustych komórek.
• Tekst 1 to tekst do połączenia, który może być pojedynczą komórką lub zakresem komórek.
• Tekst 2 to dodatkowy tekst, który należy połączyć. Można użyć maksymalnie 252 argumentów tekstowych, włączając Tekst 1. Podobnie jak Tekst 1, może to być pojedyncza komórka lub zakres komórek.

Przykład funkcji TEXTJOIN

Poniżej znajduje się kilka przykładów, dzięki którym możesz lepiej zrozumieć tę funkcję.

Przykład 1:

W tym przykładzie mamy tabelę danych zawierającą imię, nazwisko i stan zamieszkania każdej osoby. Tutaj użyjemy funkcji TEXTJOIN, aby utworzyć unikalny identyfikator dla każdej osoby poprzez połączenie imienia, nazwiska i stanu. Formuła używa podkreślenia jako ogranicznika, ustawia drugi argument na PRAWDA, aby nie było pustych komórek, a zakres A2:C2 jest połączonym zakresem.

Przeciągnij formułę w komórkę D2, otrzymasz identyfikator dla każdej osoby.

Przykład 2:

W tym przykładzie, w tej samej tabeli danych powyżej, znajdujemy listę wszystkich osób w stanie Los Angeles, używając dwukrotnie funkcji TEXTJOIN. W pierwszej kolejności użyj funkcji TEXTJOIN połączonej z funkcją JEŻELI, aby znaleźć osoby spełniające powyższe warunki, czyli osoby mieszkające w stanie LA. Wynik zwróci pełne imię i nazwisko osoby. Gdy przeciągniemy formułę w dół, kolumna zostanie wypełniona jej pełnym imieniem i nazwiskiem. Jeśli mieszkasz w innym stanie, pole to pozostanie puste.

Następnie ponownie użyjemy funkcji TEXTJOIN, aby uzyskać listę w komórce oddzielonej przecinkami. Aby to zrobić, napiszemy następującą formułę w komórce B2.

= POŁĄCZ TEKST („,”, PRAWDA, D5:D13)

Jak pokazano na obrazku poniżej:

Wynikiem będzie lista nazw oddzielonych przecinkami, jak pokazano poniżej:

Puste komórki zostaną pominięte w połączonym ciągu, ponieważ ustawiliśmy opcję drugą na TRUE.

Przykład 3:

Możemy użyć funkcji TEXTJOIN do tworzenia zdań autouzupełniających. Użyj go na przykład do napisania komentarzy do transkrypcji, aby dowiedzieć się, do której klasy należy uczeń.

W poniższym przykładzie utworzymy tabelę WYSZUKAJ, aby znaleźć odpowiednią ocenę ucznia i zwrócić komentarze za pomocą funkcji TEXTJOIN. Poniższa tabela zawiera informacje o zakresie punktacji i klasie odpowiadającej temu zakresowi punktacji.

Formuła WYSZUKAJ jest następująca:

= WYSZUKAJ (F4, L5: L8, N5: N8)

Jak wiemy, że funkcja WYSZUKAJ ma co najmniej trzy argumenty, pierwszym z nich jest wartość wyszukiwania, w tym przykładzie F4. Drugi argument to zakres wyszukiwania, tj. L5:L8 w tej formule, a ostatni argument to zakres zwracany, który w formule wynosi N5:N8. Zatem formuła szuka punktu w pierwszej kolumnie (Kolumna L) i zwraca wartość z Kolumny N.

Formuła pobiera informacje z poniższej tabeli znajdującej się pomiędzy E3:F5.

Formuła wyszukiwania omówiona w poprzednim akapicie jest obecna w komórce F5 i zwraca ocenę C dla wyniku 34. Użyjemy teraz funkcji TEXTJOIN, aby utworzyć komentarz, który będzie można umieścić w raportach.

Załóżmy, że chcemy takie zdanie:

[Imię kandydata] zdobyłeś [oceny], a twoja ocena to [Ocena].

Będziemy mieli następującą formułę:

=TEXTJOIN(" ",TRUE,F3,"Zaliczone",F4,"wynik, pozycja",F5,."")

W tej formule:

1. Pierwszy argument to ogranicznik ustawiony na spację („”), dzięki czemu wygląda jak zdanie.

2. Drugi argument jest jak zwykle ustawiony na TRUE.

3. F3 to imię i nazwisko ucznia

4. Dalsza część „Zdajesz” pozostaje niezmienna dla każdego studenta.

5. Następny jest F4, wynik dla ucznia.

6. Argument następujący po części stałej pozostanie taki sam we wszystkich przypadkach.

7. Drugi argument to klasa w komórce F5.

8. Ostatnim argumentem jest znak interpunkcyjny oznaczający koniec zdania.

Życzę powodzenia!

Zobacz więcej:

• Są to najbardziej podstawowe funkcje programu Excel, które musisz zrozumieć
• Jak korzystać z funkcji przeglądania pionowego w programie Excel
• Jak używać funkcji SUMA do obliczania sum w programie Excel