Wat is zelf in Python: voorbeelden uit de echte wereld
Wat is zelf in Python: voorbeelden uit de echte wereld
Terwijl je Python verkent en complexere projecten uitvoert, zul je merken dat sommige projecten veel bestanden bevatten. Het beheer van deze bestanden kan uw voortgang vertragen en uw aandacht afleiden. Daarom is het belangrijk om te leren hoe u bestandspaden en mappen kunt manipuleren met behulp van Python-functies. Een essentiële functie om dit te bereiken is os.path.join().
Met de functie os.path.join() kunt u een of meer padsegmenten samenvoegen om een compleet pad te maken. Het zorgt ervoor dat tussen elk niet-leeg deel precies één mapscheidingsteken wordt geplaatst, met uitzondering van het laatste deel. Op deze manier kunt u hardcoderende padnamen handmatig vermijden .
In dit artikel onderzoeken we het gebruik van de os.path-module en hoe u platformonafhankelijke paden kunt maken. Laten we beginnen met een overzicht van de os.path.join!
Inhoudsopgave
Overzicht van os.path.join
os.path.join is een handige methode in de os.path- module van Python , waarmee je een of meer padsegmenten kunt combineren om een compleet bestandssysteempad te vormen.
Dit is handig wanneer u met bestanden en mappen werkt, omdat het helpt bij het maken van paden op een platformonafhankelijke manier zonder dat harde codering nodig is.
Wanneer u os.path.join() gebruikt , neemt het pad en paden als parameters, waarbij pad en de componenten in paden een tekenreeks of een bytes-object kunnen zijn dat een pad vertegenwoordigt.
De methode voegt het pad samen met alle leden van *paths , en zorgt ervoor dat er slechts één mapscheidingsteken verschijnt na elk niet-leeg deel, behalve het laatste.
We hebben enkele belangrijke punten op een rijtje gezet die u moet onthouden over os.path.join() :
Het helpt u platformonafhankelijke paden te creëren die op verschillende besturingssystemen werken.
De methode zorgt automatisch voor het toevoegen van het vereiste directoryscheidingsteken (ofwel een schuine streep naar rechts / of een schuine streep naar achteren, afhankelijk van het besturingssysteem) tussen padcomponenten.
U kunt os.path.join() gebruiken met andere os- methoden, zoals os.walk() , bij het samenstellen van bestands- of mappaden.
Het volgende is een voorbeeld van het gebruik van os.path.join() om bestanden en mappen te combineren tot één pad:
import os
path1 = "folder1"
path2 = "folder2"
filename = "helloworld.txt"
full_path = os.path.join(path1, path2, filename)
print(full_path)
In dit voorbeeld wordt os.path.join() gebruikt om folder1 , folder2 en example_file.txt te combineren tot één pad. De resulterende uitvoer wordt weergegeven in de onderstaande afbeelding:
os.path.join() zorgt ervoor dat u gemakkelijk kunt werken met bestands- en directorypaden.
Het bovenstaande voorbeeld is bedoeld om een overzicht te geven van het nut van os.path.join() . In de volgende sectie zullen we kijken naar de syntaxis van os.path.join() om u te helpen de logica achter deze functie beter te begrijpen.
Wat is de syntaxis van os.path.join()?
In deze sectie behandelen we de syntaxis en parameters van de methode os.path.join() in Python.
De syntaxis voor het gebruik van os.path.join() is als volgt:
os.path.join(path, *paths)
We hebben de belangrijkste parameters voor u op een rijtje gezet die u moet begrijpen wanneer u deze functie gebruikt:
path : Dit is het eerste deel van het adres van het bestand of de map. Het is meestal een tekenreeks (een reeks letters, cijfers of symbolen), maar het kunnen ook andere typen gegevens zijn die zich als een tekenreeks gedragen.
*paths : Dit zijn alle andere delen van het bestand of mapadres die u aan het eerste deel wilt toevoegen. U kunt zoveel onderdelen toevoegen als u wilt. Net als bij het eerste deel kunnen dit strings zijn of andere soorten gegevens die zich als strings gedragen.
Wanneer u os.path.join() gebruikt , voegt de methode de opgegeven paden samen terwijl het juiste scheidingsteken wordt ingevoegd (bijv. / of ) op basis van uw systeem. Dit zorgt ervoor dat gecombineerde paden compatibel zijn met uw besturingssysteem en andere Python-functies.
Nu u de syntaxis van de functie os.path.join() kent , laten we eens kijken naar de os-module waarmee u deze functie kunt gebruiken.
Hoe de os.path.join-functie te gebruiken
Om de methode os.path.join in uw Python-programma te gaan gebruiken, moet u eerst de benodigde os-module importeren. os betekent dat het een besturingssysteemafhankelijke functionaliteit is .
Om de os-module te importeren, voegt u eenvoudig de volgende regel toe aan het begin van uw Python-script:
import os
Nadat u de os-module hebt geïmporteerd, kunt u verschillende methoden gebruiken, waaronder os.path.join .
Deze methode is vooral handig om padcomponenten intelligent te combineren. Het helpt problemen met padaaneenschakeling te voorkomen en maakt uw code draagbaarder en leesbaarder.
Om os.path.join te gebruiken , kunt u het aanroepen met de gewenste padcomponenten als argumenten:
combined_path = os.path.join(path1, path2)
Wanneer u de os-module en de os.path.join- methode in uw code opneemt , zorgt u ervoor dat uw bestandspadmanipulaties consistent en betrouwbaar zijn op verschillende platforms.
Het is ook belangrijk dat u weet hoe u met paden moet werken wanneer u de functie os.path.join() in uw Python-code gebruikt .
Werken met paden
In deze sectie zullen we kijken naar de verschillende componenten van een pad waarmee je paden kunt maken of manipuleren volgens het probleem dat voorhanden is.
Concreet kijken we naar het volgende:
Padcomponenten samenvoegen met os.path.join()
Absolute en relatieve paden
1. Padcomponenten samenvoegen met os.path.join()
Wanneer u met bestanden en mappen in Python werkt, moet u vaak padnamen manipuleren met de join-methode. De functie os.path.join() is hiervoor een handig hulpmiddel.
Het volgende voorbeeld laat zien hoe u paden kunt samenvoegen met de methode os.path.join:
import os
path1 = "home"
path2 = "your_directory"
filename = "your_file.txt"
fullpath = os.path.join(path1, path2, filename)
print(fullpath)
In dit Python- script manipuleren we bestandspaden door de delen "/home", "your_directory" en "your_file.txt" samen te voegen met behulp van de functie os.path.join() .
Het resultaat is een enkele tekenreeks die een volledig aaneengeschakeld pad vormt, dat de locatie van het your_file.txt -bestand in het systeem vertegenwoordigt.
Bekijk de volgende video voor meer informatie over manipulatie en transformatie in Python:
2. Absolute en relatieve paden
Wanneer u de functie os.path.join() gebruikt , kunt u met zowel absolute als relatieve paden werken.
Een absoluut pad is een volledig pad dat begint met de hoofdmap en alle padnaamcomponenten bevat.
Het volgende is een voorbeeld van het werken met een absolute padcomponent met behulp van de os.path.join() methode:
import os
# Absolute path
abs_path1 = "/var/www"
abs_path2 = "html"
filename = "index.html"
full_abs_path = os.path.join(abs_path1, abs_path2, filename)
print(full_abs_path) # "/var/www/html/index.html"
In dit script construeren we een absoluut pad naar een bestand met de naam index.html dat zich bevindt in de html-directory onder /var/www.
We bereiken dit door de functie os.path.join() te gebruiken om "/var/www", "html" en "index.html" te combineren tot één volledig pad.
Een relatief pad geeft de locatie van een bestand of map aan ten opzichte van de huidige map. Het volgende is een voorbeeld van het werken met relatieve paden in de methode os.path.join() :
import os
rel_path1 = ".."
rel_path2 = "other_directory"
filename = "example.txt"
full_rel_path = os.path.join(rel_path1, rel_path2, filename)
print(full_rel_path) # "../other_directory/example.txt"
In deze code maken we een relatief pad naar een bestand met de naam example.txt in een directory met de naam other_directory. Deze map is één niveau hoger dan de huidige map, vertegenwoordigd door "..".
We gebruiken de functie os.path.join() om deze onderdelen samen te voegen tot één volledig relatief bestaand pad.
Een ander belangrijk onderdeel van het werken met mappen is toegang tot de huidige werkmap. Wanneer u de functie os.path.join() gebruikt , hebt u meestal toegang tot de huidige werkdirectory. Dit komt omdat de huidige werkdirectory als startpunt fungeert bij het maken van nieuwe.
Laten we eens kijken hoe u toegang kunt krijgen tot de huidige werkdirectory!
Toegang krijgen tot de huidige werkmap in Python
Wanneer u met paden en mappen werkt, kunt u situaties tegenkomen waarin u door mappen moet navigeren of toegang moet krijgen tot bestanden vanaf verschillende locaties. Het begrijpen van het concept van de huidige werkdirectory (CWD) is hiervoor cruciaal.
De huidige werkmap is de map waarin uw Python-script momenteel wordt uitgevoerd.
Om de huidige werkmap te krijgen, kunt u de functie os.getcwd() van de os- module gebruiken, zoals weergegeven in het onderstaande codevoorbeeld:
import os
current_directory = os.getcwd()
print("Current working directory:", current_directory)
Deze code geeft ons de huidige werkdirectory zoals hieronder weergegeven:
Zijn paden gemaakt met os.path.join platformonafhankelijk
Ja, de functie os.path.join() zorgt ervoor dat u op een draagbare manier bestandspaden maakt, ongeacht het onderliggende besturingssysteem.
Deze functie zorgt voor het gebruik van het juiste directoryscheidingsteken voor het huidige platform, waardoor uw code beter aanpasbaar en beter te onderhouden is.
Neem bijvoorbeeld het volgende voorbeeld waarin we paden en bestanden samenvoegen met behulp van os.path.join() :
import os
path = os.path.join('directory1', 'directory2', 'file.txt')
print(path)
Op het moment van schrijven gebruikten we een Windows-besturingssysteem en de uitvoer zag er als volgt uit:
De uitvoer toont de thuismap van de huidige gebruiker.
Als u echter een op Unix gebaseerd besturingssysteem gebruikt, ziet uw uitvoer er als volgt uit:
/directory2/file.txt
In het bovenstaande voorbeeld kunt u zien dat de mapscheidingstekens verschillen, afhankelijk van het besturingssysteem, wat illustreert hoe os.path.join() de verschillen automatisch voor u afhandelt.
Nu u bekend bent met de essentiële componenten van de functie os.path.join() , laten we de voorbeelden en use-cases van deze functie bekijken.
Wat zijn de use-cases van os.path.join()?
In deze sectie zullen we enkele voorbeelden bekijken van het gebruik van os.path.join() in uw Python- projecten. Deze voorbeelden helpen u beter te begrijpen wanneer u de functie os.path.join() in uw code moet gebruiken.
1. Bestanden lezen en schrijven
Wanneer u met bestanden werkt, moet u vaak een volledig pad naar het bestand opgeven. Dit pad moet mogelijk dynamisch worden samengesteld op basis van factoren zoals het besturingssysteem van de gebruiker, de huidige werkdirectory of gebruikersinvoer.
os.path.join() helpt u deze paden op een betrouwbare en platformonafhankelijke manier te bouwen.
Het volgende is een voorbeeld van het lezen en schrijven van bestanden met behulp van os.path.join() :
directory = input("Enter the directory where the file is stored: ")
filename = input("Enter the filename: ")
path = os.path.join(directory, filename)
with open(path, 'r') as file:
print(file.read())
In dit script vragen we de gebruiker om de map en de bestandsnaam in te voeren. Vervolgens gebruiken we os.path.join() om een volledig pad naar het bestand te vormen. Daarna openen we dit bestand in leesmodus en drukken we de inhoud af.
2. Nieuwe mappen maken
Wanneer u nieuwe mappen maakt met os.makedirs() , kunt u os.path.join() gebruiken om het pad naar de nieuwe map te maken.
Het volgende is een voorbeeld van het maken van nieuwe mappen met os.path.join() :
base_directory = "/tmp"
new_directory = "my_new_directory"
path = os.path.join(base_directory, new_directory)
os.makedirs(path, exist_ok=True)
In dit script creëren we een pad naar een nieuwe directory met de naam my_new_directory onder de /tmp directory. Vervolgens gebruiken we os.makedirs() om deze nieuwe map op ons systeem te maken, als deze nog niet bestaat.
3. Lijst met bestanden in een map
Als u alle bestanden van een bepaald type in een map wilt weergeven, kunt u os.path.join() gebruiken om de paden naar elk bestand te maken.
Het volgende voorbeeld demonstreert het maken van paden naar alle bestanden met behulp van os.path.join() :
directory = "E:ospathjoin"
for filename in os.listdir(directory):
if filename.endswith(".txt"):
path = os.path.join(directory, filename)
print(path)
In dit script scannen we alle bestanden in de opgegeven map, E:ospathjoin , met behulp van een for-lus .
Voor elk bestand dat eindigt op ".txt", combineren we de directory en de bestandsnaam tot een volledig pad, dat we vervolgens afdrukken.
4. Itereren over paden met een for-lus
U kunt ook een for-lus gebruiken om twee of meer padcomponenten te herhalen en ze samen te voegen met behulp van os.path.join . Dit kan met name handig zijn bij het werken met lange lijsten of meerdere geneste mappen. Bijvoorbeeld:
import os
paths = ["folder1", "folder2", "folder3", "file.txt"]
combined_path = ""
for p in paths:
combined_path = os.path.join(combined_path, p)
print(combined_path)
In dit script maken we een pad naar een bestand met de naam file.txt dat zich bevindt in een reeks geneste mappen ( folder1, folder2, folder3 ). We doen dit door achtereenvolgens elk deel van het pad samen te voegen met behulp van os.path.join() , en de methode retourneert een pad dat wordt afgedrukt.
Laatste gedachten
os.path.join() is een essentieel onderdeel van de programmeertaal Python bij het omgaan met bestands- en mappaden. De mogelijkheid om paden te manipuleren op een manier die compatibel is met alle besturingssystemen is een belangrijke vaardigheid om te hebben. Het zorgt ervoor dat je code minder foutgevoelig blijft.
Bovendien helpt het begrijpen en gebruiken van os.path.join() u bij de interactie met het bestandssysteem - lezen van bestanden, schrijven naar bestanden, mappen maken en meer.
Terwijl je je reis in Python-programmering voortzet, zul je os.path.join() handig vinden bij het werken met mappen. Hoe meer u het gebruikt, hoe meer u de waarde ervan zult waarderen. Door deze functie te leren en te beheersen, zet je een belangrijke stap voorwaarts om een meer bekwame Python-programmeur te worden!
Wat is zelf in Python: voorbeelden uit de echte wereld
Je leert hoe je objecten uit een .rds-bestand in R opslaat en laadt. In deze blog wordt ook besproken hoe je objecten uit R naar LuckyTemplates importeert.
In deze tutorial over DAX-coderingstaal leert u hoe u de functie GENERATE gebruikt en hoe u de titel van een maat dynamisch wijzigt.
Deze zelfstudie behandelt hoe u de Multi Threaded Dynamic Visuals-techniek kunt gebruiken om inzichten te creëren op basis van dynamische gegevensvisualisaties in uw rapporten.
In dit artikel zal ik de filtercontext doornemen. Filtercontext is een van de belangrijkste onderwerpen waarover elke LuckyTemplates-gebruiker in eerste instantie zou moeten leren.
Ik wil laten zien hoe de online service LuckyTemplates Apps kan helpen bij het beheren van verschillende rapporten en inzichten die uit verschillende bronnen zijn gegenereerd.
Leer hoe u wijzigingen in uw winstmarge kunt berekenen met behulp van technieken zoals vertakking van metingen en het combineren van DAX-formules in LuckyTemplates.
Deze tutorial bespreekt de ideeën van materialisatie van datacaches en hoe deze de prestaties van DAX beïnvloeden bij het leveren van resultaten.
Als u tot nu toe nog steeds Excel gebruikt, is dit het beste moment om LuckyTemplates te gaan gebruiken voor uw zakelijke rapportagebehoeften.
Wat is LuckyTemplates Gateway? Alles wat u moet weten