Hoe de TEXTJOIN-functie in Excel 2016 te gebruiken

We zijn maar al te bekend met de CONCATENATE-functie om verschillende tekenreeksen of getallen in Excel te combineren . Het heeft echter enkele beperkingen:

1. Argumenten moeten worden gescheiden door komma's.

2. Deze functie kan er niet voor zorgen dat objecten in een bereik een vereniging uitvoeren.

3. Er is geen voorziening om een ​​scheidingsteken toe te voegen.

Met deze nadelen werd een nieuwe functie geïntroduceerd in Excel 2016 genaamd TEXTJOINT, die dezelfde functie vervult als de CONCATENATE-functie, maar efficiënter.

Beschrijving van de TEXTJOIN-functie

De functie TEXTJOIN voegt tekst uit meerdere bereiken en/of tekenreeksen samen, inclusief een scheidingsteken tussen de samengevoegde tekstwaarden. Als het scheidingsteken een lege tekstreeks is, zal deze functie de bereiken effectief samenvoegen.

TEXTJOIN-functiesyntaxis

Deze functie heeft de volgende syntaxis:

TEXTJOIN(scheidingsteken, negeer_leeg, tekst1, [tekst2], …)

Laten we de bovenstaande syntaxis ontleden:

• Scheidingsteken is een teken dat tussen gecombineerde teksten wordt ingevoegd. De voor- en achternaam van een persoon worden bijvoorbeeld gecombineerd met een scheidingsteken “_” (onderstrepingsteken) om de naam gemakkelijk te kunnen identificeren en spaties in de tekenreeks te vermijden. In dit voorbeeld is het onderstrepingsteken een scheidingsteken en is de gecombineerde tekst de voor- en achternaam.
• Lege negeren wordt gebruikt om lege cellen te negeren terwijl objecten binnen bereik worden samengevoegd. We kunnen de optie instellen om lege cellen te negeren door de waarde TRUE in te stellen voor deze optie en FALSE als we lege cellen willen.
• Tekst 1 is de tekst die moet worden gecombineerd. Dit kan een afzonderlijke cel of een celbereik zijn.
• Tekst 2 is de aanvullende tekst die moet worden gecombineerd. U kunt maximaal 252 tekstargumenten gebruiken, inclusief Tekst 1. Net als bij Tekst 1 kan dit een afzonderlijke cel of een celbereik zijn.

Voorbeeld van de TEXTJOIN-functie

Hieronder staan ​​enkele voorbeelden zodat u deze functie beter kunt begrijpen.

Voorbeeld 1:

In dit voorbeeld hebben we een gegevenstabel met de voornaam, achternaam en woonstaat van elke persoon. Hier zullen we de TEXTJOIN-functie gebruiken om voor elke persoon een unieke ID te creëren door voornaam, achternaam en staat te combineren. De formule gebruikt een onderstrepingsteken als scheidingsteken, stelt het tweede argument in op TRUE, zodat er geen lege cellen zijn, en het bereik A2:C2 is het verbonden bereik.

Sleep de formule in cel D2 naar beneden, je krijgt de ID voor elke persoon.

Voorbeeld 2:

In dit voorbeeld vinden we in dezelfde gegevenstabel hierboven een lijst met de namen van alle mensen in de staat LA door de functie TEXTJOIN tweemaal te gebruiken. Gebruik eerst de TEXTJOIN-functie in combinatie met de IF-functie om mensen te vinden die aan de bovenstaande voorwaarden voldoen, dat wil zeggen mensen die in de staat LA wonen. Het resultaat retourneert de volledige naam van de persoon. Wanneer we de formule naar beneden slepen, wordt de kolom gevuld met de volledige naam. Als u in een andere staat woont, wordt dat vakje leeg gelaten.

Vervolgens gebruiken we de TEXTJOIN-functie opnieuw om de lijst in een door komma's gescheiden cel te krijgen. Om dit te doen, schrijven we de volgende formule in cel B2.

= TEXTJOIN (“,”, TRUE, D5:D13)

Zoals weergegeven in de onderstaande afbeelding:

Het resultaat is een door komma's gescheiden lijst met namen, zoals hieronder weergegeven:

Lege cellen worden weggelaten uit de gecombineerde tekenreeks omdat we optie twee op TRUE hebben ingesteld.

Voorbeeld 3:

We kunnen de TEXTJOIN-functie gebruiken om automatisch aanvulbare zinnen te maken. Gebruik het bijvoorbeeld om commentaar op een transcript te schrijven om te weten tot welke klas de leerling behoort.

In het onderstaande voorbeeld maken we een LOOKUP-tabel om het overeenkomstige cijfer van de leerling te vinden en de opmerkingen terug te sturen met behulp van de TEXTJOIN-functie. De onderstaande tabel bevat informatie over het scorebereik en de klasse die overeenkomt met dat scorebereik.

De ZOEKEN-formule is als volgt:

= ZOEKEN (F4, L5: L8, N5: N8)

Omdat we weten dat de functie ZOEKEN ten minste drie argumenten heeft, is de eerste de opzoekwaarde, F4 in dit voorbeeld. Het tweede argument is het zoekbereik, d.w.z. L5:L8 in deze formule, en het laatste argument is het retourbereik, namelijk N5:N8 in de formule. De formule zoekt dus naar het punt in de eerste kolom (kolom L) en retourneert de waarde uit kolom N.

De formule haalt informatie op uit de volgende tabel tussen E3:F5.

De in de vorige paragraaf besproken opzoekformule is aanwezig in cel F5 en retourneert een beoordeling van C voor score 34. We zullen nu de TEXTJOIN-functie gebruiken om een ​​opmerking te maken die in rapporten kan worden geplaatst.

Stel dat we een zin als deze willen:

[Naam kandidaat] Je hebt [punten] gescoord en je cijfer is [Grade].

We zullen de volgende formule hebben:

=TEXTJOIN(" ",TRUE,F3,"Je bent geslaagd",F4,"score, rang",F5,".")

In deze formule:

1. Het eerste argument is een scheidingsteken dat is ingesteld op een spatie (“ “), waardoor het op een zin lijkt.

2. Het tweede argument wordt zoals gebruikelijk op TRUE ingesteld.

3. F3 is de naam van de leerling

4. Het volgende onderdeel ‘Je bent geslaagd’ blijft voor iedere student hetzelfde.

5. Vervolgens volgt F4, de score voor de leerling.

6. Het betoog volgend op het vaste gedeelte blijft voor alle gevallen hetzelfde.

7. Het tweede argument is de klasse in cel F5.

8. Het laatste argument is het leesteken dat het einde van de zin vertegenwoordigt.

Ik wens je succes!

Bekijk meer:

• Dit zijn de meest basisfuncties in Excel die u moet begrijpen
• Hoe de Vlookup-functie in Excel te gebruiken
• Hoe u de SOM-functie gebruikt om totalen in Excel te berekenen